Recensie: Confrontaties – Simone Atangana Bekono

Confrontaties is een boek dat je raakt en je aan het denken zet over racisme en de wankele verhouding tussen dader en slachtoffer zijn. In het boek volg je de 16-jarige Salomé . Ze belandt in een jeugddetentiecentrum nadat ze twee klasgenoten ernstig heeft mishandeld. Hier moet ze haar weg vinden tussen omstreden psychiaters en medebewoners met veel bagage. Je volgt haar met al haar gedachtes, worstelingen en ontwikkelingen. Ook blik je terug op vroeger; op de pesterijen op school, haar reis naar Kameroen en hoe ze thuis was. Zo kom je ook meer te weten over haar zieke vader en haar band met haar oudere zus.

Ook lees je hoe Salomé haar hele leven al worstelt met racisme in het dorp waar ze opgroeit. Ze wordt gepest en moet de racistische opmerkingen aanhoren van haar buurman, oppas en klasgenoten. Je ziet hoe ze vervolgens onzichtbaar wil zijn, maar hierin niet kan slagen. Zelfs als ze veel spijbelt en regelmatig wegloopt, kan ze niet ontsnappen aan de confrontaties. Want voor haar kan in het kleine dorp iedere ontmoeting een confrontatie zijn.

Het delict waarvoor ze in de gevangenis belandt, is ontstaan vanuit pesterijen. Doordat je in de loop van het boek steeds meer over dit delict te weten komt, bouwt de spanning heel goed op! Maar daarnaast laat het je ook impliciet nadenken over spijt en schuld en de dader- en slachtofferrol. Salomé wil geen slachtoffer meer zijn en wordt dader. Maar is ze wel alleen een dader?

Ik heb geen spijt, dat is het. Ik heb geen spijt. Dat ik geen spijt heb en dat niemand het raar vindt dat ik hier zit is een kleed dat over de randen van de put wordt gelegd. Dat maakt het donker en dat donkere maakt me stil. Ik ben zo stil dat ik niet precies meer weet hoe diep ik zit.

De schrijfstijl van het boek is prachtig: poëtisch en vol met mooie hersenspinsels. Je volgt Salomés gedachtes en beweegt mee met haar gemoedstoestand. Wanneer ze boos is of wanneer er chaos in haar hoofd zit, zie je dit meteen terug in de zinsopbouw en woordkeuzes. En het boek leest als een trein! Het heeft mij ook heel erg geraakt: ik vond het pijnlijk om te lezen hoe iemand niet kan ontsnappen aan kleinere en grotere daden van racisme en hierdoor zo in de knel met zichzelf komt.
Een aanrader voor iedereen die van maatschappelijk betrokken boeken houdt, maar liever fictie dan non-fictie leest. 


Heb jij dit boek al gelezen? Zo ja, wat vond je ervan?

Meer recensies lezen? Ik schreef eerder over deze boeken een (korte) recensie:

Nooit meer iets missen? Volg mij op sociale media of schrijf je in voor een mail-alert. Geen spam, alleen een mailtje wanneer ik een nieuwe blog post!

Leave a Reply

Fill in your details below or click an icon to log in:

WordPress.com Logo

You are commenting using your WordPress.com account. Log Out /  Change )

Twitter picture

You are commenting using your Twitter account. Log Out /  Change )

Facebook photo

You are commenting using your Facebook account. Log Out /  Change )

Connecting to %s