Het is alweer een tijd geleden dat ik iets schreef over een boekverfilming. Toen ik erachter kwam dat The Hate U Give werd verfilmd, was ik enthousiast maar ook terughoudend. Ik was bang dat de film tegen zou vallen na het lezen van het boek. Maar nu ik eindelijk de film heb gezien, deel ik graag met jullie wat ik ervan vond. Én wat een paar opvallende verschillen zijn.

In het boek, geschreven door Angie Thomas, volg je hoofdpersoon Starr. Een 16-jarig meisje dat opgroeit in twee werelden. Ze woont in een arme, zwarte wijk en gaat naar school in een rijke, witte wijk. Je ziet haar worstelen met haar twee identiteiten. Dit wordt nog sterker wanneer ze oog in oog komt te staan met racistisch politiegeweld. Haar vriend Khalil wordt voor haar ogen neergeschoten door een politieman. Na deze gebeurtenis is haar leven niet meer hetzelfde. Ze gaat op zoek naar gerechtigheid voor Khalil, maar komt voor een dilemma te staan. Durft ze op te staan als getuige in de rechtszaak, of wil ze zwijgen om niet in de spotlight te komen als een meisje dat bij politiegeweld betrokken is geweest?

Zowel het boek als de film vind ik een enorme eyeopener. Na veel in het nieuws te hebben gelezen over racistisch politiegeweld vind ik het heel goed dat er een boek over is geschreven waarin het probleem zo goed zichtbaar is gemaakt. Doordat het boek is geschreven voor jongeren, bereikt het bovendien een breed publiek. Het heeft mij in ieder geval veel geleerd over racisme en het worstelen met je identiteit als je in twee verschillende werelden leeft.

De verschillen tussen het boek en de film

– Het boek en de film komen heel erg overeen. Toch maakte de film meer indruk op me, omdat je alles nog intenser meemaakt dan in het boek. De filmbeelden maken emotioneel nog meer indruk. Ook zijn alle gebeurtenissen zo nog heftiger.
– In het boek zit meer diepgang dan in de film. Je leest meer over het bendegeweld, de familiebanden en over de rechtszaak van de politieagent. Soms is het boek daardoor iets te langdradig. Maar toch vind ik het prettig om meer achtergrondinformatie te krijgen.
– In het boek heb je meer adempauzes. In de film denderen de gebeurtenissen achter elkaar door. Ook is er aan het einde van de film een extra grote gebeurtenis bij bedacht die ik niet zo geloofwaardig vind.
– In de film is er gewerkt met kleuren. De scenes in haar wijk zijn in volledige kleur. Maar als ze op school is zie je meer grijstinten in beeld, waardoor je ziet dat ze hier niet helemaal zichzelf is. In het boek moet je het contrast zelf ontdekken.

Hoewel ik persoonlijk zou aanraden om eerst het boek te lezen, vind ik het heel goed dat het boek is verfilmd. Zo bereikt The Hate U Give een groter publiek. En ook al heeft het boek meer diepgang, de film heeft me absoluut opnieuw geraakt. En zoog me weer van begin tot eind in het verhaal. 

Vond je deze post interessant? Hier vind je vergelijkbare posts:

• Recensie: De zon is ook een ster – Nicola Yoon
• Recensie: Confrontaties – Simone Atangana Bekono
• Boek vs. film #2: De Koning van Katoren

Wil je op de hoogte blijven van mijn blog? Je kunt je aanmelden voor de nieuwsbrief of mij volgen op sociale media.

• Facebook
• Instagram