Donkerblauwe woorden is een prachtige Young Adult-roman over vriendschap, liefde, verlies, geluk (terug)vinden.En het gaat over boeken, altijd goed. Een aanrader voor leeslustigen die houden van bijzondere vriendschappen en originele plottwisten!
Het verhaal gaat over Rachel en Henry. Zij waren beste vrienden, totdat Rachel hem een brief gaf vlak voordat ze verhuisde. Een belangrijke brief, maar Henry heeft er nooit op gereageerd … Vervolgens verliest Rachel haar broer, Cal. Door dit verdriet raakt Rachel geïsoleerd: ze verliest haar vriendje, haar vrienden en maakt haar school niet af.
Maar dan verhuist ze weer terug naar haar oude stad om een tijdje bij haar tante te gaan wonen. Wat zal er gebeuren als ze daar ook Henry weer ontmoet?
“Ik ben het niet met George eens. Ik wil niet zeggen dat we fantastisch zijn in de liefde, maar volgens mij is de hele wereld er behoorlijk shit in, dus statistisch gezien zijn we gemiddeld, en daar kan ik best mee leven.”
Wat ik vooral mooi vind aan het boek zijn de hoofdpersonages. Ze hebben heel leuke karakters en boeiende interesses. Rachel houdt van de zee en natuurwetenschappen en Henry kent veel gedichten uit zijn hoofd en is helemaal gek van boeken. Ook zijn zusje, George, is een ontzettend leuk personage. Ze is origineel en durft van zich af te bijten. Henry en George wonen al hun hele leven in een tweedehands boekwinkel. En niet zomaar een boekwinkel: in de boekwinkel is er de zogeheten brievenbibliotheek. Een hoekje met een kast vol boeken waar mensen dingen in mogen schrijven en brieven in mogen achterlaten voor andere lezers. Een groot deel van het verhaal valt hier ook op zijn plek, wat heel mooi gedaan is.
Het boek past ook in het rijtje met boeken over boekwinkels (klik hier voor mijn blog met meer tips over deze boeken). Naast de leuke inhoud van dit werk is ook de opmaak schitterend gedaan. Een aanrader!
Wil je meer lezen? Kijk ook eens naar mijn recente posts:
Voor de tweede rubriek heb ik samen gelezen met Lauri van @laurimarit. We appen allebei veel met elkaar over boeken en wisselen regelmatig tips uit, dus het leek me leuk om samen deze post te schrijven. We hebben hiervoor boeken gelezen van niemand minder dan John Green! Ik wilde graag iets met het genre Young Adult doen en John Green is een van de eerste schrijvers in dit genre waar ik iets van las én waar ik meteen helemaal dol op was. Lauri was ook bekend met de boeken van John Green en het leek haar ook leuk om hier iets over te schrijven! In totaal hebben we vier boeken gelezen en we vertellen jullie graag wat we van deze boeken én van het genre Young Adult vinden.
The Fault in Our Stars en Paper Towns door Lauri
Wat vind je van het genre Young Adult? Ik vind dit een goed en duidelijk genre. Het is een soort tussenstapje tussen de echte jeugdboeken en de volwassen romans. Ik weet nog hoe groot de stap voor mij zelf was toen ik in de bibliotheek de jeugdboeken uit had. Al die rare volwassen romans die alleen maar over seks gingen, daar vond ik helemaal niets aan! Des te beter dat er nu zoveel young adult boeken beschikbaar zijn. En die vind ik als bijna dertigjarige nog steeds erg leuk!
Wat is je ervaring tot nu toe met John Green? Ik heb twee boeken van John Green gelezen, beide op het vliegveld gekocht haha. De eerste was The Fault in Our Stars in 2014 en ik heb Paper Towns in 2016 gelezen. Ik heb overigens beide boeken in het Engels gelezen. Ze zijn toegankelijk en aantrekkelijk geschreven, je wilt echt door blijven lezen.
Waar gaan de boeken over en wat vond je ervan? The Fault in Our Stars gaat over de 16-jarige Hazel Grace Lancaster. Ze heeft uitgezaaide schildkierkanker en gaat met enorme tegenzin naar een praatgroep voor kankerpatiënten. Hier ontmoet ze Augustus Waters, die op dat moment genezen is van botkanker. Het boek beschrijft hoe ze steeds nader tot elkaar komen en samen op onderzoek uit willen gaan waarom het favoriete boek van Hazel, geschreven door een Nederlandse schrijver, zo gek eindigt. Een goededoelen-stichting zorgt ervoor dat ze naar Amsterdam kunnen afreizen om de schrijver te ontmoeten. Ik zal niet teveel verklappen. De plottwist, en juist het feit dat het boek heel anders liep dan ik van tevoren had verwacht, zorgde ervoor dat ik maar door bleef lezen. Ik vond het een prachtig boek: het is zeker een verdrietig boek, maar er zitten ook genoeg mooie momenten in. De verfilming is ook een aanrader!Paper Towns gaat over Quentin, die al jaren verliefd is op zijn zeer mysterieuze buurmeisje Margo. Margo verdwijnt plotseling en Quentin gaat samen met zijn vrienden op zoek naar haar. Hij is er namelijk van overtuigd dat Margo door hem gevonden wil worden. Er volgt een doldwaze race tegen de klok. De jongens rijden dwars door Amerika op zoek naar de aanwijzingen die Margo overal heeft achter gelaten. Ze maken van alles mee en ondertussen tikt de tijd door. Ook dit boek heeft een verrassend einde, er zit wederom een mooie levensles in en daardoor blijf je ook geboeid om door te lezen. Ik heb de film van dit boek nog niet gezien, dus daar kan ik niets over zeggen.
Hoe vind je beide boeken passen bij het genre Young Adult? Ik vind dat beide boeken goed passen binnen dit genre. Er worden namelijk serieuze en complexe zaken besproken, maar tegelijkertijd worden er niet allerlei lastige woorden en termen gebruikt. De verhalen zijn heel toegankelijk geschreven, waardoor het makkelijker is om je in te leven in de hoofdpersonen.
Schildpadden tot in het oneindige en 19 keer Katherine door Lotte
Wat vind ik van het genre Young Adult? Ik vind veel boeken uit dit genre heel fijn om te lezen. Toen ik zelf de middelbare schoolleeftijd had, was dit genre nog niet zo groot en bekend. Achteraf vind ik dat jammer, maar het is natuurlijk nooit te laat om het in te halen. Gelukkig is dit genre ook voor volwassen nog heel passend om te lezen. Veel verhaallijnen zijn mooi en vaak ook waardevol: er zijn veel boeken in dit genre waaruit je goede levenslessen kunt halen. Ik hoop ook dat dit genre nog populairder wordt bij jongeren en op middelbare scholen, zodat alle kinderen deze waardevolle boeken in handen zullen krijgen.
Wat is mijn ervaring tot nu toe met John Green? Op dit moment heb ik de meeste van zijn boeken al gelezen en ze blijven me stuk voor stuk verrassen. Ondanks dat sommige boeken voor een deel op elkaar lijken, blijven het bijzondere, unieke verhalen. Ze weten me te ontroeren en geven me altijd een boodschap mee. Het zijn ook zeker geen oppervlakkige verhalen, maar ze lezen wel heel vlot. Dit maakt ze denk ik ook zo populair!
Waar gaan de boeken over en wat vond ik ervan? Schildpadden tot in het oneindige gaat over het personage Aza Holmes. Ze worstelt al lang met een angststoornis. Hierdoor heeft ze bepaalde obsessieve en negatieve gedachtespiralen waar ze niet uit komt. In het verhaal wordt ze betrokken in een avontuur wanneer ze met haar vriendin Daisy besluit om op zoek te gaan naar een verdwenen miljonair. Zo komen ze ook in contact met de zoon van deze miljonair. Tijdens dit hele avontuur zie je regelmatig hoe Aza worstelt met haar gedachtes. Mede doordat ik me herken in haar angsten vond ik het een van zijn beste boeken. Waarschijnlijk kan John Green deze stoornis zo goed weergeven, omdat hij hier zelf ook veel last van heeft gehad. 19 keer Katherine gaat over Colin. Hij is een zogenoemd wonderkind: hij weet héél veel, kan meerdere talen spreken en kan binnen een seconde een anagram maken van vrijwel alle woorden en zinnen. Máár hij is ook al 19 keer gedumpt door meerdere meisjes, allemaal met de naam Katherine. Na de laatste keer besluit hij eropuit te trekken met zijn beste vriend Hassan. Dit zorgt voor mooie ontmoetingen en zet Colin ook aan het denken over de liefde en over de zin van zijn leven. Wat wil hij eigenlijk betekenen voor de wereld? Ook dit boek was weer prachtig. Het is geweldig hoe Green de personages zo levend maakt. Een minpuntje was de lange opsomming van ‘al die Katherines’, want die verschillende relaties waren naar mijn idee niet de essentie van het verhaal en in die zin wat overbodig.
Hoe vind ik beide boeken passen in het genre Young Adult? Beide boeken gaan heel erg over jezelf vinden en leren leven met je tekortkomingen én je talent. Dit is voor young adults heel belangrijk en dit zijn ook precies de thema’s die je op die leeftijd bezighouden. Die thema’s blijven natuurlijk terugkomen op iedere leeftijd terugkomen, waardoor je beide boeken ook op latere leeftijd kunt lezen!
Heb jij al een van deze boeken van John Green gelezen? Zo ja, welke en wat vond je ervan? En zo nee, welk boek spreekt jou het meeste aan?
Meer lezen van deze rubriek? Dit zijn de andere edities van Lees samen:
‘De meeste gedichten die ik ken gaan over liefde of de sterren. Jullie dichters zijn geobsedeerd door sterren. Vallende sterren. Stervende sterren.’ ‘Sterren zijn belangrijk’, zeg ik. ‘Oké, maar waarom niet meer gedichten over de zon? De zon is ook een ster, voor ons de belangrijkste die er is. Alleen dat al is een gedichtje of twee waard.’
In De zon is ook een ster (hulde aan de titel!) volg je Daniel en Natasha. Beiden worstelen met hun familie, hun achtergrond en vooral met hun toekomst. Volg je je passie of moet je doen wat je ouders van je verwachten? Op de dag dat ze elkaar ontmoeten, staan ze allebei op een zo’n kruispunt. In de loop van het verhaal ontdek je veel over hoe ze op dit kruispunt zijn beland, maar ook over hun gedachtes over liefde en leven. Het boek staat dan ook vol met zinnen die je zou kunnen bundelen in een boekje met filosofische citaten. Liefde, natuurkunde, determinatieleer… alles komt op een bijzondere manier voorbij.
Een ander perspectief Het allermooiste aan het boek is wat de schrijfster doet met de perspectieven. Veel personages, ook bijfiguren, komen in het boek een keer zelf aan het woord. Ook de ouders, de advocaat, de secretaresse en zelfs een willekeurige metrobestuurder vertellen hun verhaal. Hierdoor wordt het verhaal compleet en versterkt het boek de vraag of het leven uit toevalligheden bestaat of dat alles voorbestemd is.
Liefde, familie en afkomst In De zon is ook een ster komen ontzettend veel mooie thema’s langs, zoals liefde, familie en carrière, maar ook migratie en je thuis voelen in een land waar je familie niet vandaan komt. Daarnaast kom je soms ineens een natuurkundige of historische uitleg tegen. Dit plaats hun levens in een groter perspectief. En dat is denk ik ook wat de schrijfster wil doen: laten zien dat we alles in het grote geheel moeten bekijken en dat niks op zichzelf staat.
Ik heb heel erg genoten van het boek. Soms was het iets te zoetsappig, maar dat past wel bij het Young Adult genre. Het illustreert heel mooi hoe liefde zoveel invloed kan hebben op iemands leven en er zelfs een andere richting aan kan geven. En het boek zit barstensvol met zinnen die je in je notitieboekje wilt noteren. Dat is altijd een goed teken!
Meer recensies lezen in het Young Adult genre? Kijk ook eens bij deze blogs:
Boekenblog van een echte boekenliefhebber 