Korte recensie: De eik was hier – Bibi Dumon Tak

De eik was hier gaat over een eik van bijna 200 jaar oud die tussen twee snelwegen staat. Helemaal alleen, omringd door asfalt, files en haastende auto’s. De boom wordt wel regelmatig bezocht door een gaai waar hij een speciale band mee heeft. Ze praten over het leven, over filosofie en over de geschiedenis van de boom. Zo kom je als lezer ook meer te weten over deze bijzondere eik!
Bijvoorbeeld dat hij vroeger nog niet midden in het asfalt stond, maar onderdeel was van een groot landgoed van het koninklijk huis.

Het boek is vooral heel erg lief geschreven. Echt een ode aan de traagheid van bomen! In dit boek gaat het niet over snelheid en iets binnen een bepaalde tijd bereiken. Het gaat over langzaam groeien en tevreden zijn met waar je bent. In het boek schuilen ook vele prachtige boodschappen en metaforen! En er zitten leuke kleine elementen in verwerkt. Zo hebben de gaai en de eik leuke koosnaampjes voor elkaar. De gaai noemt de eik bijvoorbeeld regelmatig ‘eikelmans’ of gewoon stomweg ‘eikel’. Verder zitten er mooie tussenstukjes in waarin het wortelkoor van zich laat horen: het netwerk van wortels onder de grond van bomen die met elkaar communiceren. Of dit koor in het echt kan communiceren ondanks dikke lagen asfalt weet ik alleen niet zo goed?!


Af en toe deed het boek me denken aan Het vloekhout van De Boose waarin je aan de hand van een stuk hout de geschiedenis ontdekt. Alleen was dit boek veel liever (misschien ook omdat het een jeugdboek is) en vol van mooie metaforen voor onthaasten en in het moment leven.
Een aanrader voor iedereen, zowel jong als oud, die graag over een ode aan de boom wil lezen. 

Meer lezen over mooie boeken? Deze recensies schreef ik eerder al:

Nooit meer iets missen? Meld je dan aan voor de mailinglijst: geen spam, alleen een mailtje bij elke nieuwe blog. 🙂

Recensie: De oude vrouw en de katten – J.M. Coetzee

Gezien de titel verwacht je misschien weer een boek over katten. Maar nee hoor! De oude vrouw en de katten gaat over een oude vrouw die worstelt met vraagstukken rondom ouder worden. Dieren spelen wel een rol, maar niet als personage. Hoe zit dat? Het thema van het boek is ouderdom. In het boek volg je een ‘oude’ vrouw en haar kinderen die worstelen met belangrijke vragen. Hoe word je op een waardige manier oud? Wat laat je achter van het leven en hoe gaan je kinderen om met jouw naderende einde? En ook het thema dieren komt aan bod. Hoe gaan we als mensen om met dieren? Kunnen dieren net als mensen voelen? En hoe moeten we dieren dan behandelen?

In dit boek van de Nobelprijswinnaar J.M. Coetzee volg je de schrijfster Elizabeth Costello (alter ego van de schrijver van het boek!). Als eigenwijze vrouw woont ze op zichzelf en vangt ze straatkatten op in haar huis. Ze vindt dat ze het prima redt, terwijl haar kinderen zich wel zorgen maken om haar. Ze zijn bang dat ze niet voor zichzelf kan blijven zorgen. Dat het een keer mis zal gaan. Daarnaast denken ze ook na over de rest van het leven van hun moeder. Zal ze nog schrijven of is ze definitief gestopt met het uitgeven van haar werk?


De schrijfstijl van het boek is goed! Een teken hiervan is dat het leest als een trein. Ondanks dat er veel gedachtes worden beschreven en er weinig ‘actie’ is. Wat het boek lastig maakt is dat het verhaal niet chronologisch is geschreven. Het is soms even zoeken waar de personages precies zijn in het verhaal. Zowel qua locatie als qua tijd.



Ik vond het een mooi boek dat je aan het denken zet over ouderdom en over onze band met dieren. Ik had zelf door de titel iets meer katten verwacht ;), maar het was zeker een fijne leeservaring.

Meer lezen over katten? Ik schreef er een aparte post over: 6x boeken met katten 🙂

Recensie: De buurjongen – Jan Siebelink

Een tijdje terug las ik met plezier het boek Knielen op een bed violen van Jan Siebelink. Pas later ontdekte ik dat dit boek heeft geleid tot een hele reeks. Zo zette ik Margje en De buurjongen dus ook braaf op mijn to read-lijst. De verhalen zijn goed te volgen als je ze niet alle drie of niet in de juiste volgorde leest. Zo las ik eerst De buurjongen voor ik in Margje begon.

4 manieren van dieper lezen
Mijn vorige blog ging over verdiepend lezen. De 4 manieren van dieper lezen heb ik zelf tijdens het lezen toegepast op De buurjongen. Ik neem je mee in wat ik tegenkwam in het boek!

Het boek De buurjongen gaat over Henk Wielheesen, de buurjongen van de familie Sievez. Henk is een dromer en heeft moeite met spreken. Aan het begin van het verhaal overlijdt zijn moeder en trekt er een stiefmoeder in. Deze vrouw verwaarloost en mishandelt Henk. Hij wordt gelukkig daarna opgevangen door de familie Sievez, die hij al langere tijd helpt in hun plantenkwekerij.

DE METAFOOR
In de boeken van Siebelink komen veel metaforen en symbolen uit de Bijbel en het geloof voor. Omdat ik zelf niet gelovig ben opgevoed ken ik soms niet alle symbolen. Toch probeer ik te zoeken naar betekenissen. Waarom heeft Henk bijvoorbeeld zoveel met hanen? Verwijst dit naar de haan die kraait na het verraad van Petrus? Dat zou interessant zijn. Henk wordt namelijk juist als onschuldig neergezet in het boek. Zou hij zich dan schuldig voelen of zou hij spijt hebben van iets? Dit zijn interessante vragen om over na te denken.

DE CONTEXT
Het verhaal speelt zich af in het begin van de 20ste eeuw, in Velp, een dorp in de buurt van Arnhem. In tegenstelling tot Knielen op een bed violen staat het geloof in het boek iets minder centraal. Maar sommige personages, zoals Henk, zijn wel erg gelovig.

De manier van leven staat ver af van hoe ik zelf ben opgevoed. Maar bepaalde gevoelens zijn toch herkenbaar. En ook het zoeken naar iets van houvast is iets wat iedereen wel kent. In dit boek vinden ze het in het geloof, maar dit kan voor iedereen anders zijn. Het boek laat ook zien hoe belangrijk goede communicatie en liefde is, zoals bij Ruben en Henk.

De thema’s die een grote rol spelen zijn afstand en rouw. Dit maakt het boek wel wat zwaarmoedig. Er wordt weinig gesproken over verlies.
De scènes over verwaarlozing vond ik ook heftig om te lezen, bijvoorbeeld wanneer hij wordt gedwongen om apart te eten van zijn vader en stiefmoeder.

Henk zag in de keuken het bord met bestek, liep door naar de kamer. ‘Nee, voor jou heb ik in de keuken gedekt. Je vraagt je af waarom? Je vader en ik zien elkaar zo weinig. Aan tafel willen we met z’n tweeën zijn. Je eet voortaan in de keuken, en vooraf.’

DE RECENSIES
Dankzij het lezen van recensies over Knielen op een bed violen ontdekte ik dat dit boek onderdeel van een sage is. Zo ben ik dus bij de andere twee delen uitgekomen.
Ook recensies van het boek De buurjongen zelf hebben me meer geleerd over het boek. Zo ontdekte ik dat veel personages zijn gebaseerd op het leven van Jan Siebelink zelf. Net als in de andere twee boeken. Het personage dat lijkt op zijn eigen vader is bijvoorbeeld Hans Sievez, de buurman die zich ontfermt over Henk. En ook Margje verwijst naar zijn eigen moeder.

DE VERTELWIJZE
Siebelink maakt mooie keuzes als het gaat om wat hij wel en niet vertelt. Dit heeft als effect dat je echt vanuit Henks ogen kijkt. Je begrijpt niet meer dan wat hij zelf begrijpt en sommige dingen kom je dus niet te weten. Waarom trekt Henk bijvoorbeeld de jurken aan van zijn overleden moeder en geniet hij hier zo van? Wat speelt er precies in het hoofd van zijn dochter Guusje? En wat doet Ruben precies met de dochter van Hans?  

Tot slot
Ik ben blij dat ik een volgend boek in de sage van Jan Siebelink heb gelezen. De zwaarmoedige sfeer in het boek raakte me en zorgde ervoor dat ik geboeid verder bleef lezen. Ik kan me voorstellen dat anderen hier op kunnen afhaken; het is zeker geen feelgood boek. Aan lezers die liever luchtigere boeken lezen, kan ik Margje dan nog het meest aanraden. De buurjongen is qua lengte en spanningsopbouw wel weer iets toegankelijker dan Knielen op een bed violen. Ik kan je de serie in ieder geval zeker aanraden! Maar wees wel voorbereid op wat melancholie 😉

Meer recensies lezen?

Recensie: De zon is ook een ster – Nicola Yoon

 ‘De meeste gedichten die ik ken gaan over liefde of de sterren. Jullie dichters zijn geobsedeerd door sterren. Vallende sterren. Stervende sterren.’ ‘Sterren zijn belangrijk’, zeg ik. ‘Oké, maar waarom niet meer gedichten over de zon? De zon is ook een ster, voor ons de belangrijkste die er is. Alleen dat al is een gedichtje of twee waard.’


In De zon is ook een ster (hulde aan de titel!) volg je Daniel en Natasha. Beiden worstelen met hun familie, hun achtergrond en vooral met hun toekomst. Volg je je passie of moet je doen wat je ouders van je verwachten? Op de dag dat ze elkaar ontmoeten, staan ze allebei op een zo’n kruispunt. In de loop van het verhaal ontdek je veel over hoe ze op dit kruispunt zijn beland, maar ook over hun gedachtes over liefde en leven. Het boek staat dan ook vol met zinnen die je zou kunnen bundelen in een boekje met filosofische citaten. Liefde, natuurkunde, determinatieleer… alles komt op een bijzondere manier voorbij.

Een ander perspectief
Het allermooiste aan het boek is wat de schrijfster doet met de perspectieven. Veel personages, ook bijfiguren, komen in het boek een keer zelf aan het woord. Ook de ouders, de advocaat, de secretaresse en zelfs een willekeurige metrobestuurder vertellen hun verhaal. Hierdoor wordt het verhaal compleet en versterkt het boek de vraag of het leven uit toevalligheden bestaat of dat alles voorbestemd is.

Liefde, familie en afkomst
In De zon is ook een ster komen ontzettend veel mooie thema’s langs, zoals liefde, familie en carrière, maar ook migratie en je thuis voelen in een land waar je familie niet vandaan komt. Daarnaast kom je soms ineens een natuurkundige of historische uitleg tegen. Dit plaats hun levens in een groter perspectief. En dat is denk ik ook wat de schrijfster wil doen: laten zien dat we alles in het grote geheel moeten bekijken en dat niks op zichzelf staat.

Ik heb heel erg genoten van het boek. Soms was het iets te zoetsappig, maar dat past wel bij het Young Adult genre. Het illustreert heel mooi hoe liefde zoveel invloed kan hebben op iemands leven en er zelfs een andere richting aan kan geven. En het boek zit barstensvol met zinnen die je in je notitieboekje wilt noteren. Dat is altijd een goed teken!

Meer recensies lezen in het Young Adult genre? Kijk ook eens bij deze blogs: