Recensie: De oude vrouw en de katten – J.M. Coetzee

Gezien de titel verwacht je misschien weer een boek over katten. Maar nee hoor! De oude vrouw en de katten gaat over een oude vrouw die worstelt met vraagstukken rondom ouder worden. Dieren spelen wel een rol, maar niet als personage. Hoe zit dat? Het thema van het boek is ouderdom. In het boek volg je een ‘oude’ vrouw en haar kinderen die worstelen met belangrijke vragen. Hoe word je op een waardige manier oud? Wat laat je achter van het leven en hoe gaan je kinderen om met jouw naderende einde? En ook het thema dieren komt aan bod. Hoe gaan we als mensen om met dieren? Kunnen dieren net als mensen voelen? En hoe moeten we dieren dan behandelen?

In dit boek van de Nobelprijswinnaar J.M. Coetzee volg je de schrijfster Elizabeth Costello (alter ego van de schrijver van het boek!). Als eigenwijze vrouw woont ze op zichzelf en vangt ze straatkatten op in haar huis. Ze vindt dat ze het prima redt, terwijl haar kinderen zich wel zorgen maken om haar. Ze zijn bang dat ze niet voor zichzelf kan blijven zorgen. Dat het een keer mis zal gaan. Daarnaast denken ze ook na over de rest van het leven van hun moeder. Zal ze nog schrijven of is ze definitief gestopt met het uitgeven van haar werk?


De schrijfstijl van het boek is goed! Een teken hiervan is dat het leest als een trein. Ondanks dat er veel gedachtes worden beschreven en er weinig ‘actie’ is. Wat het boek lastig maakt is dat het verhaal niet chronologisch is geschreven. Het is soms even zoeken waar de personages precies zijn in het verhaal. Zowel qua locatie als qua tijd.



Ik vond het een mooi boek dat je aan het denken zet over ouderdom en over onze band met dieren. Ik had zelf door de titel iets meer katten verwacht ;), maar het was zeker een fijne leeservaring.

Meer lezen over katten? Ik schreef er een aparte post over: 6x boeken met katten 🙂

Recensie: Momo en de tijdspaarders – Michael Ende

‘Allereerst doet de vraag zich voor’, begon de grijze heer nu weer, ‘wat je vrienden er eigenlijk aan hebben, dat je er bent. Is het hun ergens van nut? Nee. Helpt het hun vooruit te komen, meer te verdienen, iets van hun leven te maken? Zeker niet. Help je ze bij hun streven tijd te sparen? Integendeel. Je hindert ze bij alles, je bent een blok aan hun been, je verpest hun vooruitgang!


Soms geeft iemand je een tip voor een boek waar je nog heel lang dankbaar voor bent. Een goede vriendin tipte mij dit boek en het bleek een van de beste jeugdboeken ooit te zijn! Maar gek genoeg had ik er dus nog nooit van gehoord.

Het boek gaat over Momo. Momo woont in een klein amfitheater in de stad. Ze krijgt veel vrienden op bezoek vanwege een van haar grootste talenten: luisteren. Door te luisteren lost ze conflicten op tussen haar vrienden. Maar mensen beginnen minder vaak langs te komen. Enkel haar twee grote vrienden Gigi en Beppo ziet ze nog vaak. De reden dat er steeds minder vrienden langskomen is hun drukke leven. Ze “sparen tijd” via een tijdspaarbank en houden er daardoor weinig van over voor dit soort bezoekjes. Maar is het wel zo winstgevend als de tijdspaarbank het doet lijken?


4 lessen die je uit dit boek kunt halen

In Momo en de tijdspaarders zitten heel belangrijke lessen. Het boek is in 1975 geschreven en voorspeldeons huidige drukke bestaan. Veel van de gebeurtenissen uit het boek zijn in de afgelopen jaren steeds meer werkelijkheid geworden. Voor mij zaten er daardoor 4 belangrijke lessen in het boek. Hiervoor gebruik ik zo veel mogelijk voorbeelden uit de eerste hoofdstukken van het boek, om spoilers te voorkomen ;).

Les 1: Economische groei betekent niet altijd dat iedereen erop vooruit gaat 
In het boek leven grijze heren. Zij motiveren mensen om tijd te gaan sparen. Hun slogan is dat het belangrijker is om zo veel mogelijk tijd te sparen dan om tijd ‘uit te geven’. Als ik de parallel trek met geld staan zij voor mij symbool voor de Wolfs of Wall Street. Het zijn vaak de grote ondernemingen die groeien, zodat de kloof tussen de rijke 1% en de rest van de wereld toeneemt. En ook in dit boek is het niet helemaal duidelijk waar de ‘gespaarde tijd’ precies heen gaat en wie hier van profiteert. Zijn dat wel de mensen zelf?

Les 2: Blijf tijd vrij maken voor wie je liefhebt
De enige manier om tijd te sparen is door te bezuinigen. Zo zeggen de grijze heren dat mensen hun tijd niet meer moeten stoppen in vriendschap, maar in werk. En ook tijdens het werken moet er bezuinigd worden. Een babbeltje met de klant zit er niet meer in. Dit doet mij denken aan de zorg en hoe ook hier bezuinigd wordt op tijd. Een verzorger moet tegenwoordig met zo min mogelijk tijd zo veel mogelijk cliënten aflopen. Ook in ons privéleven merk je soms een nadruk op snel snel snel. Maar we mogen de waarde van aandacht voor elkaar niet onderschatten.

Les 3: Leef in het hier en nu
Dit is lastig uit te leggen zonder al te veel weg te geven van het verhaal. Maar kort gezegd heeft het boek me eraan herinnerd om meer aandacht te hebben voor het hier en nu.

Les 4: Je hoeft niet altijd het laatste woord te hebben om iets te bereiken
Zoals ik al beschreef in de korte samenvatting kan Momo heel goed luisteren. Door alleen te luisteren lost ze conflicten op en kan ze mensen op andere gedachten brengen. Dit vind ik prachtig! Vaak lijkt het dat we mensen alleen helpen als we adviezen geven. Of dat we alleen beroemd en geliefd worden als we veel en groots praten. Dit boek laat mij zien dat goed kunnen luisteren misschien nog wel een van de belangrijkste eigenschappen is.

Dit is een boek met zo veel prachtige lessen dat het de status van een grote klassieker verdient. Ook de schrijfstijl is prettig, hoewel het enigszins ‘ouderwets’ is. Toch is de inhoud actueler dan ooit. Het boek is een aanrader voor zowel jong als oud die zin heeft in een mooi verhaal én een maatschappijkritische boodschap niet schuwt.

Meer lezen over jeugdliteratuur? Ik schreef ook deze blogs over jeugdboeken:

Meer inspiratie voor boeken? Je kunt me volgen op mijn sociale media:

Korte recensie: Donkerblauwe woorden – Cath Crowley

Donkerblauwe woorden is een prachtige Young Adult-roman over vriendschap, liefde, verlies, geluk (terug)vinden. En het gaat over boeken, altijd goed. Een aanrader voor leeslustigen die houden van bijzondere vriendschappen en originele plottwisten!

Het verhaal gaat over Rachel en Henry. Zij waren beste vrienden, totdat Rachel hem een brief gaf vlak voordat ze verhuisde. Een belangrijke brief, maar Henry heeft er nooit op gereageerd … Vervolgens verliest Rachel haar broer, Cal. Door dit verdriet raakt Rachel geïsoleerd: ze verliest haar vriendje, haar vrienden en maakt haar school niet af.

Maar dan verhuist ze weer terug naar haar oude stad om een tijdje bij haar tante te gaan wonen. Wat zal er gebeuren als ze daar ook Henry weer ontmoet?

“Ik ben het niet met George eens. Ik wil niet zeggen dat we fantastisch zijn in de liefde, maar volgens mij is de hele wereld er behoorlijk shit in, dus statistisch gezien zijn we gemiddeld, en daar kan ik best mee leven.”

Wat ik vooral mooi vind aan het boek zijn de hoofdpersonages. Ze hebben heel leuke karakters en boeiende interesses. Rachel houdt van de zee en natuurwetenschappen en Henry kent veel gedichten uit zijn hoofd en is helemaal gek van boeken. Ook zijn zusje, George, is een ontzettend leuk personage. Ze is origineel en durft van zich af te bijten. Henry en George wonen al hun hele leven in een tweedehands boekwinkel. En niet zomaar een boekwinkel: in de boekwinkel is er de zogeheten brievenbibliotheek. Een hoekje met een kast vol boeken waar mensen dingen in mogen schrijven en brieven in mogen achterlaten voor andere lezers. Een groot deel van het verhaal valt hier ook op zijn plek, wat heel mooi gedaan is.

Het boek past ook in het rijtje met boeken over boekwinkels (klik hier voor mijn blog met meer tips over deze boeken). Naast de leuke inhoud van dit werk is ook de opmaak schitterend gedaan. Een aanrader!

Wil je meer lezen? Kijk ook eens naar mijn recente posts:

Zoek je nog meer inspiratie voor boeken? Je kunt me ook volgen op sociale media:

Mijn eerste ervaring met een boekenclub

Vorige week ben ik voor het eerst naar een live boekenclub gegaan. De Leuke Boekenclub mocht voor de eerste keer fysiek doorgang vinden in de bibliotheek van Utrecht. Omdat ik graag over boeken praat, greep ik deze kans natuurlijk aan en hier heb ik geen spijt van gekregen. Een hele avond gevuld met het uitwisselen van gedachtes over een goed boek: wat een walhalla!

De Leuke Boekenclub
De boekenclub ging over het boek Liefde, als dat het is van Marijke Schermer. Het boek gaat over de personages Terri en David en hun twee kinderen, maar ook over Sev en Lucas. Terri voelt zich benauwd in haar huwelijk met David en besluit een affaire te beginnen met de vrije vogel Lucas. In het boek lees je hoe dit verloopt en hoe de personages omgaan met de veranderingen. Het is vooral een boek over jezelf zoeken in de liefde.

Kan dat? Kan je op een dag wakker worden en de liefde kwijt zijn? Is ze gek aan het worden? Is liefde een gewoonte? Of een wilsbesluit? Is er iets, iets echt, waar?

De avond werd goed gepresenteerd door drie presentatoren die de avond prettig stuurden. Via prikkelende vragen werden alle onderdelen van het boek besproken: van de cover, via de personages tot hoe het verhaal eindigt. Al analyserend gingen we ook samen de diepte in: waarom koos de schrijfster bijvoorbeeld voor de opbouw in seizoenen? Ik deel graag een paar thema’s met je die we hebben besproken!

1. Perspectief
Wat Schermer zo knap gedaan heeft, is dat ze binnen één zin soms al van perspectief wisselt. Zo zit je aan het begin van de zin in het hoofd van Terri en na een paar woorden ineens in het hoofd van haar dochter. Dit was de hele groep opgevallen en we waren het er klassikaal over eens dat dit het boek sterk maakt.

2. Thema
Een vraag die speelde bij meerdere lezers was of het thema wel of niet ouderwets is. Het gaat over een gezin, een standaard gezin in een rijtjeshuis, dat uit elkaar valt. Is het nog wel van deze tijd om hier zo uitgebreid over te schrijven of heeft het iets ouderwets om een heel boek te wijden aan het concept ‘een gebroken gezin’?

3. Personages
Er was een meningsverschil over het personage Terri. Is ze onsympathiek of is het heel goed te verklaren waarom ze zich zo gedraagt en voel je hier als lezer juist sympathie voor? De conclusie was dat het misschien afhankelijk is van je eigen levensfase in hoeverre je haar onsympathiek vindt.

4. Titel
Als laatste kwam ook de titel aan bod. Want het gaat over liefde, tenminste, áls dat het is. Komt er eigenlijk wel liefde in het boek voor? Hierover verschilden ook de meningen. Zelf vond ik dat het erg opviel hoe weinig er échte liefde geuit werd naar elkaar.

De Leuke Boekenclub is een terugkerende club die ik zeker vaker ga bezoeken. Doe je mee? Het boek dat gelezen gaat worden is altijd ruim op tijd bekend waardoor er genoeg tijd is om het te lezen. Mocht je ook in Utrecht wonen en graag praten over boeken, meld je dan aan via de website van de bibliotheek of word lid van de Facebook-groep

Meer lezen over Marijke Schermer en haar boek? De NRC heeft nog een mooi interview met haar gepubliceerd.

Ben jij weleens naar een boekenclub geweest? Zo ja, wat zijn jouw ervaringen?


Meer lezen over boeken? Kijk ook eens naar deze recensies:

Je kunt me ook volgen op sociale media: