Recensie: Het happy 2050 scenario – Babette Porcelijn

Dit boek is één grote visie voor een happy 2050! Babette Porcelijn schetst in dit boek een wereld die voor iedereen prettig en leefbaar gaat zijn. Een wereld zonder vervuiling, slavernij of grote economische ongelijkheid. Porcelijn draait het uitgangspunt om. Niet de economie, maar een leefbare planeet wordt het startpunt. En in plaats van toe te werken naar geld en genot voor een kleine groep, werken we toe naar een waardevol leven voor iedereen.

Ze laat dit heel mooi zien in de ‘gelukspoppetjes’. In dit gelukspoppetje mag een leefbare, veilige aarde nooit wijken voor een ander doel. Natuurlijk blijft de economie een rol spelen, maar die is veel kleiner en moet zich aanpassen aan de mate van welzijn van de bevolking (én dus de aarde). Klinkt toch fantastisch!? Ik vond het in ieder geval heel inspirerend om te lezen. En door haar onderbouwing met enorm veel grafieken en cijfers, is haar visie behoorlijk waterdicht. Een minpuntje van het boek is wel dat ze echt álles bespreekt. Dit maakt het boek heel breed. En soms werd ik wat overladen door alle cijfertjes en schema’s. Tegelijkertijd geeft ze hierdoor wel een duidelijk plan. En alles is natuurlijk ook met elkaar verbonden, dus je ontkomt er niet aan om ook feminisme, positieve psychologie en onderwijs erbij te betrekken. Doordat het boek zó volledig is, kan ik je aanraden het niet in één keer uit te willen lezen alsof het een page turner is. Je kunt het boek het beste in delen lezen. Of gebruiken als naslagwerk als je je in een bepaald onderwerp wilt verdiepen.

Wat ik mooi vind, is dat ze niet alleen cijfers geeft van hoe het nu is, maar ook een plan schetst om dit te verbeteren. Oók weer onderbouwd met cijfers. En elk hoofdstuk sluit af met dingen die jij zelf kunt doen. Dit zorgt ervoor dat je er ook actief van wordt.

Ik kreeg meteen zin om me weer meer in te zetten voor bepaalde projecten! En als je hart bijvoorbeeld niet bij het klimaat of bij economie ligt, dan is er genoeg waar jij je wel voor in kunt zetten, omdat ze bij elk onderwerp tips geeft. Kortom, neem er rustig de tijd voor en laat je inspireren door deze geweldige visie voor een dolgelukkig 2050 voor iedereen. 😊

Meer lezen over een betere wereld? Eerder schreef ik blogs over deze thema’s:

Boeken van over de hele wereld #2: Azerbeidzjan, Liberia en Argentinië

Een tijdje terug ben ik begonnen met het lezen van boeken uit landen van over de hele wereld. Dit beviel me zo goed dat ik er mee door ben gegaan. Ik vind het heel leerzaam om meer te leren over zo veel verschillende landen.De boeken zijn vaak voor het grootste deel fictief, maar toch leer je veel over de geschiedenis, de cultuur én de literatuur van het land.

Voor mijn tweede ‘reis’ rond de wereld heb ik gekozen voor drie nieuwe landen waar we meestal weinig over horen.

Ali en Nino – Kurban Said
Thema’s: oorlog, cultuur, liefde

Ali is al sinds jonge leeftijd verliefd op Nino, het mooiste meisje van Bakoe, Azerbeidzjan. Zij is een christin uit ‘het westen’, hij een mohammedaan uit ‘het oosten’. Je volgt zijn leven als mohammedaan op een Russische school en ziet hoe hij opgroeit en worstelt met zijn oosterse identiteit in een steeds meer verwesterd land met zijn westerse vrouw.

Het is heel mooi dat je een stukje geschiedenis volgt van Azerbeidzjan, een land waar ik absoluut niet bekend mee was. Ook is het een prachtig liefdesverhaal over een onvoorwaardelijke jeugdliefde.

Soms leest het boek wat traag. Ik kon mijn aandacht er niet altijd goed bij houden. Dit zou ook kunnen komen doordat het al een wat ouder boek is en de schrijfstijl wat minder vlot is. Maar het verhaal is schitterend en het gaf me een mooi inkijkje in een land en een geschiedenis waar ik niks van af wist.

Drakendochter – Clarice Gargard
Thema’s: politiek, familiegeschiedenis

Door dit boek heb ik veel geleerd over Liberia. Een land waar ik eigenlijk alleen van wist waar het lag … Gargard gaat in dit boek op zoek naar de geschiedenis van haar familie. Met name naar de geschiedenis van haar vader. Hij heeft namelijk lange tijd voor een gruwelijke dictator gewerkt. Hoe kon zo’n goede man dit werk doen? En maakt dit hem ‘fout’ of deed hij gewoon wat hij moest doen?

Het mooie van het boek is dat het deels verhalend en deels feitelijk is geschreven. Je leest over haar eigen zoektocht, maar ook over de geschiedenis van Liberia. Een geschiedenis met heftige burgeroorlogen, maar met als hoogtepunt de eerste vrouwelijke president van het continent!

Het boek gaat ook dieper in op vragen hoe je je als buitenstaander moet verhouden tot een oorlog die je niet hebt gemaakt. En hoe wij vanuit het westen naar conflicten in Afrika kijken en deze vaak minder belangrijk vinden dan conflicten in andere continenten. Dit vind ik, zeker nu, belangrijk om bij stil te staan en kritisch over te blijven kijken naar onszelf.  

….stelt zij dat het geheugen van een oorlog lokaal is; degenen die hem meemaken weten hoe dat voelt, en degenen die ernaar kijken kunnen dat onmogelijk ervaren. Ook blijken niet alle oorlogen door ons even belangrijk te worden gevonden. De meeste conflicten krijgen pas internationaal aandacht wanneer ze een impact hebben op westerse samenlevingen.

Dingen die we verloren in het vuur – Mariana Enriquez
Thema’s: horror, vermissing, moord

Het boek bestaat uit allemaal losse verhalen. Hierdoor kostte het me veel moeite om in het boek te komen, ik moest telkens weer wennen aan de nieuwe personages. De verhalen neigen soms naar horror en zijn behoorlijk morbide. Dit is niet mijn smaak, maar de sfeer wordt in elk verhaal wel goed neergezet.

In de verhalen komen veel verdwijningen en vermissingen voor. Dit zou een link kunnen zijn met de eerdere politieke situaties in Argentinië. Een voorbeeld is een groepje van drie dat een huis binnengaat. Na enkele geluiden komen er twee angstig uitgerend, maar één meisje blijft voor altijd vermist.

Ik vind het boek te luguber om er enthousiast over te zijn. Het las niet fijn en ik moest me er toch wat doorheen worstelen. Maar als dit wel je smaak is, kan ik het zeker aanraden! Het is goed geschreven en de verhalen zijn stuk voor stuk uniek en origineel.

Meer lezen over boeken van over de hele wereld? Eerder schreef ik deze blogs over boeken die je meenemen op wereldreis langs de voor ons minder bekende landen en continenten. En houd mijn blog goed in de gaten, want er volgt binnenkort een deel 3!  

Aanmelden voor een herinnering per e-mail als er een nieuwe blog verschijnt? Dat kan hier:

Je kunt me uiteraard ook volgen op sociale media:

Boek vs. film #2: The Hate U Give

Het is alweer een tijd geleden dat ik iets schreef over een boekverfilming. Toen ik erachter kwam dat The Hate U Give werd verfilmd, was ik enthousiast maar ook terughoudend. Ik was bang dat de film tegen zou vallen na het lezen van het boek. Maar nu ik eindelijk de film heb gezien, deel ik graag met jullie wat ik ervan vond. Én wat een paar opvallende verschillen zijn.

In het boek, geschreven door Angie Thomas, volg je hoofdpersoon Starr. Een 16-jarig meisje dat opgroeit in twee werelden. Ze woont in een arme, zwarte wijk en gaat naar school in een rijke, witte wijk. Je ziet haar worstelen met haar twee identiteiten. Dit wordt nog sterker wanneer ze oog in oog komt te staan met racistisch politiegeweld. Haar vriend Khalil wordt voor haar ogen neergeschoten door een politieman. Na deze gebeurtenis is haar leven niet meer hetzelfde. Ze gaat op zoek naar gerechtigheid voor Khalil, maar komt voor een dilemma te staan. Durft ze op te staan als getuige in de rechtszaak, of wil ze zwijgen om niet in de spotlight te komen als een meisje dat bij politiegeweld betrokken is geweest?

Zowel het boek als de film vind ik een enorme eyeopener. Na veel in het nieuws te hebben gelezen over racistisch politiegeweld vind ik het heel goed dat er een boek over is geschreven waarin het probleem zo goed zichtbaar is gemaakt. Doordat het boek is geschreven voor jongeren, bereikt het bovendien een breed publiek. Het heeft mij in ieder geval veel geleerd over racisme en het worstelen met je identiteit als je in twee verschillende werelden leeft.

De verschillen tussen het boek en de film

– Het boek en de film komen heel erg overeen. Toch maakte de film meer indruk op me, omdat je alles nog intenser meemaakt dan in het boek. De filmbeelden maken emotioneel nog meer indruk. Ook zijn alle gebeurtenissen zo nog heftiger.
– In het boek zit meer diepgang dan in de film. Je leest meer over het bendegeweld, de familiebanden en over de rechtszaak van de politieagent. Soms is het boek daardoor iets te langdradig. Maar toch vind ik het prettig om meer achtergrondinformatie te krijgen.
– In het boek heb je meer adempauzes. In de film denderen de gebeurtenissen achter elkaar door. Ook is er aan het einde van de film een extra grote gebeurtenis bij bedacht die ik niet zo geloofwaardig vind.
– In de film is er gewerkt met kleuren. De scenes in haar wijk zijn in volledige kleur. Maar als ze op school is zie je meer grijstinten in beeld, waardoor je ziet dat ze hier niet helemaal zichzelf is. In het boek moet je het contrast zelf ontdekken.

Hoewel ik persoonlijk zou aanraden om eerst het boek te lezen, vind ik het heel goed dat het boek is verfilmd. Zo bereikt The Hate U Give een groter publiek. En ook al heeft het boek meer diepgang, de film heeft me absoluut opnieuw geraakt. En zoog me weer van begin tot eind in het verhaal. 

Vond je deze post interessant? Hier vind je vergelijkbare posts:

Wil je op de hoogte blijven van mijn blog? Je kunt je aanmelden voor de nieuwsbrief of mij volgen op sociale media.

Recensie: Actieve hoop – Joanna Macy

Veel mensen ervaren angst door het nieuws over klimaatverandering. Rapporten met beangstigende cijfers vliegen je om de oren. De angst dat het tij niet op tijd gekeerd kan worden wordt dan groot. Ik denk dan liever niet meer na over de verre toekomst.. Maar volgens dit boek is dat niet noodzakelijk. Niet omdat de cijfers niet ernstig zijn, maar omdat er manieren zijn om de hoop te herstellen. Door zelf weer te durven hopen, zie je sneller de grote beweging die al op gang is gezet om het klimaat te redden.   

Het boek vertelt over een programma met meerdere stappen. Deze stappen helpen je om actieve hoop te krijgen. Deze hoop laat je niet alleen dagdromen, maar zet je ook aan tot positieve actie. Iets wat de wereld hard nodig heeft. Een voorbeeld van een van de stappen is dat je weer dankbaarheid voelt voor de wereld. Vervolgens is er ook ruimte voor rouw om wat er verloren is. Maar ook het vormen van een gemeenschap en het visualiseren van een goede toekomst hoort bij het proces. Het boek las soms een beetje stroef, maar meestal werd er goed afgewisseld tussen theorie en voorbeelden.

Bij elke stap in het boek zitten verschillende oefeningen. Zo laat je de aarde een brief naar je schrijven met haar hulpvraag en schrijf je voor jezelf op waar je dankbaar voor bent en waar je kracht van krijgt. Zo kom je uit een negatieve spiraal.

Eerst was ik wat sceptisch over het boek. Het probleem is zo groot dat het zinloos voelt om het alleen maar te hebben over rouw, hoop en dankbaarheid. Maar tijdens het lezen van dit boek zag ik in dat ik mínder doe voor het klimaat wanneer ik pessimistisch ben. Ook ik val soms in een ‘het heeft toch geen zin’-gedachtegang. En daar probeert Joanna Macy je juist uit te halen! Het boek is dus echt een must voor iedereen die pessimistisch kijkt naar de toekomst, maar die zich wel in wil zetten voor een leefbare aarde.   

Wil je mij blijven volgen op sociale media? Je kunt me hier vinden:

Meer lezen over non-fictie boeken of over het klimaat? Dit schreef ik al eerder:

Boeken van over de hele wereld #1: Mexico, Syrië en Palestina

Met deze blogs wil ik mezelf uitdagen om boeken te lezen uit of over verschillende landen en werelddelen. En ik deel de boeken graag met je! Zodat ook jij via boeken over de wereld kunt reizen.
Ik merk dat ik hiervoor vooral boeken las die zich afspelen in de Verenigde Staten of in Nederland. En het leek me dus een goed plan dit uit te breiden. Nu ik meerdere boeken over andere delen van de wereld heb gelezen, merk ik hoe weinig ik weet van sommige landen… Gelukkig ben ik hier dan ook nog lang niet mee klaar en is er nog veel om te ontdekken.

Gebed voor de vermisten – Jennifer Clement
Thema’s: migratie, ontvoering, vrouw-zijn

Ladydi groeit op in een klein dorpje in Mexico midden tussen drugsbendes met drugsbaronnen. Veel mannen zijn geëmigreerd naar de VS, zo ook de vader van Ladydi. In deze streek is het daardoor ‘normaal’ dat meisjes ontvoerd worden door drugsbaronnen en regelmatig verdwijnen.

Het boek is heel rauw geschreven. De schrijfstijl is niet poëtisch en recht voor z’n raap. Het boek leest hierdoor vlot. Maar veel mooie of bijzondere zinnen kwam ik niet tegen. De hoofdpersoon, Ladydi, toont weinig zwaktes. Hierdoor blijft ze wat afstandelijk. Toch grijpt het verhaal je heel erg aan. Het erge van dit boek is dan ook dat het gebaseerd is op feiten. Het verhaal is niet helemaal waargebeurd, maar de verdwijningen komen veel voor in deze dorpen.

Ik vind dat dit een land en een thema is waar we vrij weinig over lezen. Zowel over de verdwijningen als de emigratie naar de Verenigde Staten vanuit Mexico. Het is ook een aanrader als je meer wilt weten over de situatie van vrouwen in Mexico.

The stray cats of Homs – Eva Nour
Thema’s: oorlog, dictatuur, verlies

In dit boek neemt de schrijver je mee in het leven van een Syriër in de jaren 2008 tot 2014. Je leest over het regime van Assad, de militaire dienst en het begin van de Arabische Lente. Het boek neemt je mee langs de gruwelijke gevangenissen van het leger van Assad en door de gebombardeerde stad Homs. Maar het gaat ook over liefde, vriendschap en familie. Met name hoe dit beïnvloed wordt door een oorlog. Ook zie je hoe groot het doorzettingsvermogen van een mens kan zijn.
De zwerfkatten van de stad zijn een rode draad door het verhaal, maar spelen geen grote rol. Zij zijn vooral symbolisch: de menselijkheid is nog niet weg als er na een bombardement toch kittens gevoed worden met restjes yoghurt.

Het boek laat zien hoe verwoestend een dictatuur is en hoe gruwelijk bombardementen zijn. Soms deel je het beklemmende gevoel met hoofdpersoon Sami. Het gevoel alsof je elk moment opgehaald kunt worden door de geheime politie en zo ‘verdwijnt’. Ook zie je hoe lastig het is om uit je land te vluchten. Én waarom vluchten naar een buurland niet altijd een veilige optie is.  

Dit boek leest als een trein en vertelt je het verhaal van een door oorlog geteisterd Syrië. De schrijver heeft het verhaal dankzij haar Syrische partner (‘Sami’, niet zijn echte naam) kunnen vertellen. Eva Nour is tevens niet haar echte naam, maar een pseudoniem.  
Ik kan je dit boek in ieder geval heel sterk aanraden als je meer wilt weten over de burgeroorlog in Syrië. 

Despite all the rumours and stories, he hadn’t believed it until that moment: that this was the truth of their country, that you could kiss your girlfriend goodbye in the morning, go for a walk and that same evening be sitting handcuffed in a military vehicle on your way to a prison, the second one of the day. 

Against the loveless world – Susan Abulhawa
Thema’s: gevangenschap, verzet, (gebrek aan) liefde, prostitutie, vluchtelingen

Wauw, dit boek greep me zó aan. Ik belandde in een wereld waar ik bijzonder weinig van wist. Je volgt het leven van Nahr (dat ‘rivier’ betekent in het Arabisch). Ze moet meerdere malen vluchten in haar leven. Ze wordt geboren in Koeweit, maar is van oorsprong Palestijnse. Door haar leven te volgen, leer je ook veel over de geschiedenis van deze streek: over Koeweit, Jordanië en vooral over Palestina.
Maar het raakte me vooral dat ze in één leven zo veel ellende tegenkomt. Ze werkt al jong in de prostitutie om haar gezin te onderhouden. En terwijl ze zo smacht naar echte liefde, komt ze vooral mannen tegen met slechte bedoelingen.

Het is een verhaal dat je sterk aan het denken zet. Over gevangenschap, modern kolonialisme en de grens tussen terrorisme en gewelddadig verzet. Ik vond het ook belangrijk om een keer een boek te lezen dat inzoomt op de geschiedenis van de Palestijnen, dus ik ben heel blij dat ik dit boek heb gelezen.

Meer lezen? Meld je aan voor de mailinglijst zodat je bij elk nieuw blog een herinnering ontvangt! 🙂

Benieuwd naar meer blogs over andere werelddelen en onbekendere landen? Eerder schreef ik over deze boeken:

Recensie: Middernachtbibliotheek – Matt Haig

Dit boek is een bijzonder boek waarin veel grote thema’s samenkomen: keuzes maken, zelfmoord en eenzaamheid spelen een grote rol in het boek. Deze thema’s zijn vervolgens in een creatief en fantasievol verhaal gegoten. Het boek is groots ontvangen en werd al snel heel populair. Ik was benieuwd of het boek écht zo fantastisch is, of dat het te veel ‘gehypet’ is.   

‘Hier staat alles in waar je sinds je geboortedag ooit spijt van hebt gehad,’ zei mevrouw Elm en tikte met haar vinger op het omslag. ‘Je mag hem nu openslaan.’ Omdat het boek zo zwaar was ging ze in kleermakerszit op de stenen vloer zitten.

Nora doet na de zoveelste teleurstelling in haar leven een zelfmoordpoging. Ze komt terecht in een soort ‘tussenwereld’: de middernachtbibliotheek. Hier staan ontelbare boeken met voorbeelden van haar alternatieve levens waarin ze andere keuzes maakt. Wat als ze wel door was gegaan met zwemmen, of wat als ze wel in die band had blijven spelen? Ze mag alle levens een tijdje uitproberen. In welk leven wil ze voortaan blijven?  

Het is een heel mooi boek over zingeving. Wat is belangrijk om het leven wél zin te geven, als je het leven niet meer ziet zitten? Ook vind ik het een troostend boek. Veel stukjes zijn herkenbaar, bijvoorbeeld over spijt of eenzaamheid. Sommige andere lezers hebben wat commentaar op het ‘cliché’-gehalte van sommige delen. Dat snap ik wel, maar tegelijkertijd vond ik het niet heel storend. Het maakte het vooral heel herkenbaar! Maar vind ik de hele hype terecht? Dat vind ik lastig te zeggen. Ik vond het zelf een mooi boek om te lezen, maar de boodschap van het boek is niet heel nieuw. Tegelijkertijd greep het verhaal en de hoofdpersoon me wel aan en vind ik de boodschap belangrijk en goed. Het is in ieder geval een aanrader als je meer wilt lezen over deze thema’s en op zoek bent naar een boek over grote levensvragen. 😊  

Denk jij over zelfmoord? Praat erover met iemand die je vertrouwt. Of bel de hulplijn van 113 Zelfmoordpreventie, via telefoonnummer 113 of het gratis nummer 0800-0113. Ga voor behandeling van je psychische problemen naar je huisarts.

3x de mooiste stripboeken

Stripboeken zijn een beetje het buitenbeentje van de literatuur. Veel mensen denken dan aan dunne stripboeken die in series komen, zoals Kuifje en Jan, Jans en de kinderen. Of aan manga. Maar er zijn ook een hoop literaire stripboeken. Soms zijn het stripboeken die gebaseerd zijn op een roman, maar vaak genoeg zijn het originele, eigen werken. Ik vind veel stripboeken dan ook echte kunstwerkjes! Je kunt er heerlijk in dwalen. Dankzij de tekst, maar ook door de bijzondere afbeeldingen die je op elke pagina prikkelen. Het is zonde dat ze zelden aangeraden worden door school of door andere literaire instanties, want een stripboek kan ook een opstapje zijn voor beginnende lezers. De combinatie van tekst en afbeeldingen maakt het makkelijker om je te concentreren. Daarnaast lees je het sneller uit, waardoor je eerder een succeservaring hebt.

Ik deel graag mijn meest favoriete stripboeken met je. Er zijn nog veel meer, maar dit is een kleine greep uit de grote collectie mooie stripboeken.


Wereldwijven 1 & 2- Pénélope Bagieu

Dit is een héél tof boek over wereldvrouwen: vrouwen die een belangrijke rol hebben gehad in de geschiedenis of die iets groots hebben gepresteerd. Je krijgt in korte verhaaltjes een portret van deze vrouwen. Zo kom je meer te weten over vijftien heel diverse vrouwen die, ondanks hun bijzondere verhaal, niet altijd even bekend zijn. Zo lees je over Agnodice, die ervoor zorgt dat er in 350 voor Christus vrouwelijke artsen mogen werken in Athene. Of over de rebelse zusjes Las Mariposas uit de Dominicaanse Republiek die in verzet gaan tegen de regering. Ze komen dus uit diverse landen en tijden.Het is een boek dat dankzij de afbeeldingen een nog krachtiger beeld geeft van deze vrouwen. Je bent er wel snel doorheen, maar gelukkig is er een deel één én twee. En van mij mag er snel ook nog een deel drie komen!

De twee levens van Penelope – Judith Vanistendael

Een ontroerend stripboek over Penelope: een arts die werkt in Aleppo tijdens de Syrische burgeroorlog. Ze probeert te schipperen tussen haar twee verschillende werelden. Terwijl haar dochter zich thuis druk maakt over haar toets op school, overlijdt een gewond meisje van dezelfde leeftijd in haar armen wanneer ze aan het werk is. Hoe kan ze deze twee levens combineren? Je ziet haar emotionele worsteling. Ook zie je hoe ze worstelt met haar familie. Soms krijgt ze het verwijt dat ze zich meer inzet voor onbekende mensen in Aleppo dan voor haar eigen kringetje.
Een prachtig boek dat je aan het denken zet, met een schitterende en kunstzinnige tekenstijl.

Het achterhuis – Anne Frank

Het allermooiste stripboek dat ik ooit heb gelezen is toch wel de stripversie van Het dagboek van Anne Frank! Het klinkt misschien ingewikkeld: hoe maak je van een dagboek dat zich in één huis afspeelt een mooi stripboek? Nou, dat is goed gelukt! De tekeningen zijn onwijs mooi en de balans tussen tekst en beeld is goed gedaan. Er is genoeg ruimte overgehouden voor langere stukken tekst, waarin je de wat meer filosofische teksten uit haar dagboek kunt lezen. Hierdoor houdt het wel de diepgang van Annes dagboek. Tegelijkertijd word je door het beeld nog meer meegenomen in wat ze allemaal ervaart en meemaakt in Het achterhuis. Een aangrijpend en bijzonder boek!

Lees jij weleens stripboeken? En zo ja, heb je nog tips voor bijzondere, mooie en originele stripboeken? 😊

Meer blogs lezen over boeken en literatuur? Hier zijn drie tips voor andere posts:

En wil jij ook op de hoogte blijven van nieuwe blogs? Schrijf je dan in voor de mail-lijst of volg mij op sociale media:

Wat als lezen even niet lukt? 4 tips om uit je leesdip te komen

Je probeert een zin te lezen. En nog een keer. En nog een keer diezelfde zin. Na tien keer geef je het op. De concentratie is er niet en je legt je boek maar weer weg. Of misschien kom je helemaal niet toe aan het pakken van je boek. Misschien vlieg je van werk naar sport naar vergadering en ren je van hot naar her. Of misschien wíl je ook wel helemaal geen boek lezen en kijk je liever een serie in plaats van je nieuwe boek te pakken. Er zijn verschillende oorzaken voor, maar iedereen heeft het vast wel eens meegemaakt: die enorme leesdip! In plaats van één boek per week lees je er nul per maand. Helemaal geen probleem natuurlijk. Behalve als je eigenlijk wel weer wilt beginnen met lezen, maar het niet zo goed lukt. 

De afgelopen tijd had ik er zelf ook last van. Doordat ik me veel zorgen maakte, had ik 0,0 concentratie en gingen er ineens dagen voorbij waarop ik niet las. Na een maand begon ik weer wat te lezen, met name doordat ik boeken vond die aansloten bij waar ik me zorgen over maakte en me hoop gaven. Uiteindelijk is de beste oplossing natuurlijk om minder zorgen te hebben, maar dit lukt nu eenmaal niet altijd.

Omdat ik zelf blij ben dat ik weer wat aan het lezen ben, geef ik je graag vier tips om uit je leesdip te komen!


1. Kies het juiste thema

Denk goed na over het thema van het boek en probeer die te koppelen aan de oorzaak van je leesdip. Heb je een tijdje niet gelezen omdat je een crisis had in je leven en je je nergens op kon concentreren? Misschien wil je dan graag een boek lezen waarin iemand hetzelfde meemaakt. Dit kan veel troost bieden, zeker als je je nog erg verdrietig voelt. Andersom kan het ook zijn dat je juist iets luchtigs zoekt en je vooral níet over je problemen na wilt denken. Dan is een feel good boek weer aan te raden.

Heb je een tijdje niet gelezen omdat je liever je favoriete serie keek? Dan kun je op-zoek gaan naar boeken die op jouw serie lijken, zodat je nog wat na kunt genieten.

2. Begin héél makkelijk

Als je concentratie laag is, kan het helpen om iets héél makkelijks te lezen. Ik ben zelf dol op stripboeken. De visuele prikkels maken het makkelijker voor mij om me te concentreren. Maar ook jeugdboeken kunnen helpen. Ze lezen makkelijker weg en zijn vaak korter.

3. Kies de juiste leesplek

Soms helpt het om de juiste leesplek te kiezen. Als je onrustig bent, kan het moeilijk zijn in je eigen huis rustig op de bank te gaan zitten. Ik vind het dan bijvoorbeeld makkelijker om in bad te lezen, omdat ik er toch al lig en niks te doen heb. Mocht je geen bad hebben, dan zijn er misschien andere plekken in huis waar je je makkelijker kunt ontspannen. Of ga ergens zitten buiten je huis. Een bankje in het park waar je niet wordt afgeleid door series of je telefoon. Of de bibliotheek, waar de hele sfeer uitnodigt om te gaan lezen! En je zou ook een leesdate kunnen regelen met een vriend(in) of familielid. Je kunt elkaar stimuleren om te gaan lezen en dit combineren met gezellig kletsen over wat je verder bezig houdt.  

4. Tijd

Wees héél mild over de tijd. Dat je weer een beetje gaat lezen, betekent niet dat je meteen een half uur door kunt lezen. Lukt het wel? Alleen maar goed natuurlijk! Maar ook vijf minuten lezen is alweer een begin. Vooral met een leuk en goed boek zit je dan na een tijdje zo weer in je leesritme.  

Niks hoeft, maar toen ik zelf weer wat begon te lezen na een (lees)dip heeft het me veel goeds gedaan. Door te lezen over herkenbare thema’s kon ik betere keuzes maken en rustiger nadenken over alles wat er gebeurde. Ook als je het vooral heel druk hebt, kan even lezen je meer overzicht geven en je beter laten handelen in drukke periodes. Én even ontspanning bieden uiteraard. Dus voor zowel jezelf als voor de omgeving is het fantastisch als jij weer even vijf minuten een boek kunt lezen!

Heb jij nog tips om uit een leesdip te komen?

Wil je voortaan een mail ontvangen bij elke nieuwe blog? Schrijf je dan in voor de mailinglijst.

Je kunt me natuurlijk ook volgen op sociale media:

Meer blogs lezen? Kijk ook eens naar deze posts:

Recensie: 10 minuten en 38 seconden in deze vreemde wereld – Elif Shafak

Dit verhaal gaat over de vergeten mensen. Over mensen die niet geaccepteerd worden door de massa en altijd aan de rand moeten leven. Over levens die getekend zijn door pech en ongeluk. Een boek dat me bij de eerste pagina al aangreep.
Een rode draad door het boek is de Begraafplaats der Vergetenen. Een begraafplaats speciaal voor de verstoten en verworpen inwoners van de stad die geen contact meer hebben met hun familie.

Deze begraafplaats bestaat echt en wordt nog steeds gebruikt. Tegenwoordig worden er veel anonieme, verdronken vluchtelingen begraven. Ze zijn dan niks meer dan een nummertje.
Het boek speelt zich af in de jaren ’70. Maar ook nu staan er, misschien zelfs meer dan toen, mensen aan de rand van de samenleving. Met grote dromen en veel pech en ongeluk.

Maar de vroedvrouw dacht dat sommige baby’s simpelweg besloten om het leven niet eens te proberen, alsof ze al wisten wat voor ontberingen hun te wachten zouden staan, en ze die liever wilden vermijden. Waren dat lafaards, of waren ze zo wijs als de grote Salomon zelf?


In het boek volg je de prostituee Tequila Leila die al lange tijd in Istanbul woont en werkt. Ze is hiernaartoe gevlucht vanuit een klein, conservatief dorpje in Turkije. Ze is ontsnapt aan een gedwongen huwelijk. Daarna verliest ze na verloop van tijd het contact met haar familie.
Je leert haar in het boek pas kennen op het moment dat ze is vermoord. Je leert haar kennen in de 10 minuten en 38 seconden voordat ze hersendood is, waarin ze terugdenkt aan haar leven. Zo lees je ook over haar vijf vrienden. Vrienden die zo belangrijk voor haar zijn in deze moeilijke en vijandige wereld. Maar wat moeten haar vrienden nu zonder haar? En hoe kunnen ze haar een eervol afscheid bieden, zonder dat Leila óók verdwijnt als een nummertje op de Begraafplaats der Vergetenen?

Misschien was niets de moeite waard om je zorgen over te maken in een stad waar alles voortdurend verschoof en oploste, en je nergens anders op kon vertrouwen dan op het huidige moment in de tijd, dat ook alweer voorbij was.

Het is een prachtig boek met personages die bij je binnenkomen en die je in je hart sluit. Ook geeft het boek hoop: mensen zijn zó sterk en kunnen zelfs in de donkerste situaties nog moed en kracht vinden. In die zin gaf het boek veel troost. Maar het verhaal laat ook zien dat veel mensen geen waardig leven is gegund.
Het boek is een aanrader, een tranentrekker, een verhaal dat verteld móét worden, een verhaal vol mooie, wijze zinnen en nog zo veel meer dan dat. En dat alles in de prachtige schrijfstijl van Shafak. Ik heb het boek vol bewondering en ontroering gelezen!

‘Verdriet is als een zwaluw’, zei hij. ‘Op een dag word je wakker en denk je dat het weg is, maar het is alleen maar naar een andere plek getrokken om zich op te warmen. Vroeg of laat komt het terug en nestelt het zich weer in je hart.’


Wil je meer blogs lezen over inspirerende boeken? Lees dan gauw verder:

Wil je mij volgen op sociale media? Je kunt me hier vinden:

Korte recensie: De eik was hier – Bibi Dumon Tak

De eik was hier gaat over een eik van bijna 200 jaar oud die tussen twee snelwegen staat. Helemaal alleen, omringd door asfalt, files en haastende auto’s. De boom wordt wel regelmatig bezocht door een gaai waar hij een speciale band mee heeft. Ze praten over het leven, over filosofie en over de geschiedenis van de boom. Zo kom je als lezer ook meer te weten over deze bijzondere eik!
Bijvoorbeeld dat hij vroeger nog niet midden in het asfalt stond, maar onderdeel was van een groot landgoed van het koninklijk huis.

Het boek is vooral heel erg lief geschreven. Echt een ode aan de traagheid van bomen! In dit boek gaat het niet over snelheid en iets binnen een bepaalde tijd bereiken. Het gaat over langzaam groeien en tevreden zijn met waar je bent. In het boek schuilen ook vele prachtige boodschappen en metaforen! En er zitten leuke kleine elementen in verwerkt. Zo hebben de gaai en de eik leuke koosnaampjes voor elkaar. De gaai noemt de eik bijvoorbeeld regelmatig ‘eikelmans’ of gewoon stomweg ‘eikel’. Verder zitten er mooie tussenstukjes in waarin het wortelkoor van zich laat horen: het netwerk van wortels onder de grond van bomen die met elkaar communiceren. Of dit koor in het echt kan communiceren ondanks dikke lagen asfalt weet ik alleen niet zo goed?!


Af en toe deed het boek me denken aan Het vloekhout van De Boose waarin je aan de hand van een stuk hout de geschiedenis ontdekt. Alleen was dit boek veel liever (misschien ook omdat het een jeugdboek is) en vol van mooie metaforen voor onthaasten en in het moment leven.
Een aanrader voor iedereen, zowel jong als oud, die graag over een ode aan de boom wil lezen. 

Meer lezen over mooie boeken? Deze recensies schreef ik eerder al:

Nooit meer iets missen? Meld je dan aan voor de mailinglijst: geen spam, alleen een mailtje bij elke nieuwe blog. 🙂